Warstwa kontaktowa

Posadzki związane z podłożem wykazują bardzo wysokie parametry mechaniczne, ponieważ dzięki bezpośredniej współpracy z podłożem „korzystają” z jego nośności. Podłogi te wykonuje się z zastosowaniem warstw kontaktowych (sczepnych), których zadaniem jest optymalne połączenie podłoża z aplikowanym jastrychem. Wykonywanie podłóg związanych z podłożem nie ma natomiast sensu, gdy podłoże wykazuje niezadowalająco niskie parametry wytrzymałościowe, jest silnie zawilgocone, zasolone lub skażone np. tłuszczami czy olejami.

Pierwszym krokiem  przygotowania podłoża powinno być pozbycie się elementów z nim niespójnych, które mogłyby osłabić stabilność kolejnych warstw. Niezbędne jest wiec usuniecie mleczka cementowego, zwietrzałych elementów starych zapraw, resztek klejów czy powłok malarskich. Do tego celu używa się narzędzi mechanicznych - śrutownic lub frezarek. Jeśli mamy do czynienia z niewielkim zabrudzeniami (np. pojedyncze plamy), można je dokładnie przeszlifować ręcznie – klockami obciągniętymi grubym papierem ściernym i stalowymi szczotkami. Po szlifowaniu niezbędne jest dokładne odkurzenie przygotowywanej powierzchni. Czyste, ale gładkie powierzchnie należy  uszorstnić, aby zapewnić odpowiednie mechaniczne zakotwienie jastrychu w porach podłoża.

Może zdarzyć się (nawet w nowych budynkach), że podłoże pod wpływem różnych czynników, popękało. Tego zjawiska nie można lekceważyć – pozostawione rysy i pęknięcia bardzo często stanowią przyczynę późniejszych uszkodzeń, zwłaszcza sztywnych wykładzin. Większe ubytki należy wcześniej uzupełnić. Jeśli na podłożu występują rysy i pęknięcia należy je odpowiednio „zszyć” tak, aby nie przeniosły się na warstwę podkładu. Klejeniu mogą podlegać jedynie rysy stabilne, w których nie dochodzi już do przemieszczeń wywołanych np. osiadaniem czy odkształceniem konstrukcji.

Bezawaryjne funkcjonowanie podkładu związane jest z jego odpowiednią przyczepnością do podłoża. Pod posadzki o konsystencji gęstoplastycznej (czyli tzw. konsystencji mokrej ziemi) gruntowanie podłoża to zbyt mało, aby zapewnić idealną przyczepność. Dlatego w takich przypadkach stosuje się warstwę kontaktową, która zwiększa przyczepności podkładu do podłoża. Warstwę sczepną należy wykonywać pod takie posadzki jak: Ceresit CN 83 oraz jastrychy Ceresit CN 82 i Ceresit CN 87 (w wersji związanej z podłożem).

Warstwę kontaktową wykonuje się na bazie masy jastrychowej z dodatkiem emulsji kontaktowej Ceresit CC 81 . Wystarczy rozcieńczyć 1 część objętościową emulsji Ceresit CC 81 należy 2 częściami czystej, chłodnej wody. Z tak uzyskanym roztworem miesza się posadzkę (proporcje mieszania wynoszą około 0,75 l roztworu na 3,5 kg zaprawy) przy pomocy wiertarki z mieszadłem. Gotowa warstwa kontaktowa ma konsystencję gęstej śmietany i nadaje się do aplikacji.

Zanim to jednak nastąpi, podłoże należy odkurzyć, a następnie obficie zwilżyć wodą, nie tworząc kałuż. Dopiero na  tak przygotowane, zwilżone, matowo-wilgotne podłoże nanosi się warstwę kontaktową, rozprowadzając ją równomiernie za pomocą szczotki. W miejscach trudno dostępnych szczotkę może zastąpić pędzel. Bardzo ważne jest, aby jastrych aplikowany był na warstwę sczepną metodą „mokre na mokre”. Dlatego też warstwa ta powinna być nakładana na podłoże w miarę postępu robót. W przypadku, gdyby doszło do sytuacji, że warstwa kontaktowa przeschła przed aplikacją jastrychu, należy ponownie nałożyć ją na podłoże.